Um Tinglýsing.fo

Hetta at tinglýsa avtalur gongur heilt aftur til víkingatíð. Tá tveir partar gjørdu eina týðandi avtalu, gjørdu teir tað á tingstaði, har vitni vóru, sum kundu vátta avtaluna seinni, um neyðugt.

Høvuðsendamálið við tinglýsing er at gera eina avtalu galdandi mótvegis einum triðjaparti. Møguligir keyparar, kreditorar ella onnur kunnu ikki siga, at tey ikki kendu til upplýsingar um eina ogn, um teir eru tinglýstir. Og hinvegin ber ikki til at gera galdandi rættindi viðvíkjandi eini ogn fyri einum møguligum keypara, um onki er at finna um rættindini í Tingbókini, sum er skjalayvirlitið hjá Tinglýsingini.

Alment og talgilt

Umhvørvisstovan hevur í samstarvi við Talgildu Føroyar skannað skjalasavnið hjá Tinglýsingini. Hetta merkir, at skjølini nú eru lættari atkomulig hjá almenninginum. Eisini er nú ókeypis at nýta skjalasavnið.

Aktirnar innihalda øll skjøl, sum vóru í aktini, tá aktin varð skannað. Áðrenn skjalasavnið varð skannað, vóru strikaði rættindi, t.d. byrðar, veðbrøv, og skeytir hjá fyrrverandi ognarum, tikin úr aktunum. Byrðar og skeytir vórðu send Landsskjalasavninum, meðan veðbrøv, sum eru meir enn 3 ára gomul, eru beind burtur. Eftir at savnið varð skannað, eru skjøl ikki tikin úr aktunum. Skjøl, sum ikki longur hava rættarvirknað, tí tey eru strikaði, kunnu sostatt enn síggjast í aktini.

Skjøl, sum eru eldri enn 1967, eru á Landsskjalasavninum.